Maria Muurnis Merselo

Periode


Toegewijd aan

H. Maria

Monumentnummer

[ 10 ]

Adres

Haag
Merselo

 

Type

Kapel

Beschrijving

Reden van de stichting: Onbekend

Beeld: Feestdagen H.M.-Maria: 8 december Onbevlekte Ontvangenis, 2 februari Maria Lichtmis, 25 maart Maria Boodschap, 15 augustus OLV Hemelvaart en 8 september Maria Geboorte.

Het beeld is geboetseerd naar een afbeelding in het boek ‘Beeldhouwkunst uit de late middeleeuwen in de Nederlanden’: “Maria met het kind, eikenhout met oude polychromie, tweede helft 15e eeuw, h. 61 cm. Utrecht, Aartsbisschoppelijk Museum. Het beeld is afkomstig uit Groningen. De lichte s-vorm, die door de gehele figuur heengaat, de vorm van het gelaat en vooral de ogen waarbij het onderste lid recht is en het bovenste gewelfd, herinneren nog aan de vroege gotiek van de 13de en 14de eeuw. De plastische vorm en de hoekigheid der plooien wijzen echter duidelijk op een ontstaan in de 15de eeuw. Het beeld is vermoedelijk in de streek tussen Utrecht en Gelderland, of misschien nog iets oostelijker gemaakt.”

(Kunst) Historische gegevens: In de nis staat een recent Mariabeeldje in gotische trant van de hand van Leonie Cals uit 1984. Het kruismotief van de houten sierlijst is genomen van de verdwenen muurnis van Sint-Antoniusabt midden in Merselo, van de afgebroken boerderij Pubben.

Originele beeld gemaakt door een onbekend atelier. Huidige plaats onbekend, is vóór 1950 zoek geraakt.

Kopiebeeld gemaakt door Leonie Cals in 1984 in klei.

Nis met hekwerk en sierlijst

Onder het beeld ligt een kleedje met bloemenornamenten en een geborduurde tekst

MARIA BID VOOR ONS.

Aanvullende gegevens: De nis bevindt zich op de hoek in het linker gedeelte van de oostelijke gevel van een Saksische schuur. De nis ingebouwd in de eeuwenoude schuur die bij de boerderij ”Pottenplats” hoort. In de tweede helft van de 20e eeuw is om de schuur een nieuwe steen gemetseld en is het geheel gemoderniseerd. De nis bleef behouden, evenals de oude constructie van het geheel. Momenteel is de nis vanuit de achterkant niet meer te openen. Oorspronkelijk was dat wel het geval, tot in 1989 de achterliggende paardenstal werd verbouwd.

 

 

 

Publicaties

Koester uw monument’, aflevering uit een serie in Peel en Maas, 30 september 2004.

Literatuur

  1. Koos Swinkels (red.), Monumentjes van devotie (Venray 1986) 27-29.
  2. Koos Swinkels en Tjerk Loeff, Kruisen en kapellen in Venray. Kunst langs de straat (Venray 2006) 24, 25.